Wszystkie odcienie mroku. Najlepsze horrory w CANAL+ online

Od hrabiego Orloka, przez Pinheada, po Pennywise’a; od subtelnie tkanej atmosfery niepokoju, przez masakrę ostrym narzędziem i fontanny krwi, po przejażdżkę lunaparkowym tunelem strachu. Horror, gatunek stary jak kino, ma wiele obliczy. Może dostarczać niezobowiązującej rozrywki, a może też konfrontować z najgłębszymi, wypieranymi lękami. Niżej przedstawiamy zestawienie filmów grozy – bardzo różnych, lecz wszystkich na swój sposób strasznych.

Piękna i rzeźnik

Ona jest szkolnym popychałem, zaś on – seryjnym mordercą, nazywanym „Rzeźnikiem z Blisffield”. Idealna ofiara i idealny oprawca. Ich spotkanie przynosi jednak nieoczekiwany, wręcz niemożliwy skutek: oto bohaterowie zamieniają się ciałami. Następuje seria niefortunnych omyłek. Christopher Landon, twórca komediowego slashera „Śmierć nadejdzie jutro”, przedstawia kolejną wariację na temat tego podgatunku.

Na ziemi

„Lista płatnych zleceń”, „Pole w Anglii”, „Turyści” – jeśli znacie te tytuły, dobrze wiecie, że po kolejnym filmie Bena Wheatleya możecie spodziewać się niespodziewanego: szokujących zwrotów akcji, bezceremonialnej zabawy z gatunkowymi tropami, humoru przeplatającego się z makabrą. „Na Ziemi” opowiada o ludziach zagubionych w lesie, gdzie działa mroczna siła i gdzie prawa zewnętrznego świata – prawa logiki i zdrowego rozsądku – przestają obowiązywać. Przygotujcie się na czyste szaleństwo.

Głowa do wycierania

Młody mężczyzna zostaje zaproszony na obiad przez rodziców swojej dziewczyny. Podczas niezręcznego spotkania dowiaduje się, że został ojcem – i że będzie musiał się ożenić. Nie, to nie realistyczny film o zderzeniu niedojrzałego człowieka z dorosłym życiem. Debiut Davida Lyncha to sfilmowany koszmar świeżo upieczonego rodzina, mający za scenerię spustoszony świat pełen karykaturalnych i zdeformowanych postaci. Ekscentryczna „Głowa do wycierania” stała się przebojem legendarnych „seansów o północy” i zyskała status dzieła kultowego.

Saint Maud

Czy to światło na końcu ciemnego tunelu? A może ogień? Debiut brytyjskiej reżyserki Rose Glass stanowi studium religijnego fanatyzmu. Badanym przypadkiem jest młoda pielęgniarka, która porzuciła hedonistyczny styl życia i stała się gorliwą chrześcijanką – a raczej nadgorliwą, ogarniętą postępującą obsesją, szkodliwą dla siebie i innych. Sugestywny film spotkał się ze świetnym przyjęciem ze strony krytyki. Mark Kermode, specjalista od kina grozy, uznał go nawet za najlepszą premierę 2020 roku.

Old

Skały, palmy, piasek i woda. Ta niebiańska plaża, wyglądająca jak spełnione marzenie każdego turysty, posiada jednak mroczny sekret: ci, którzy tam trafią, zaczynają się błyskawicznie starzeć. W mgnieniu oka dzieci zamieniają się w dorosłych, zaś dorośli – w starców. Oto punkt wyjścia ostatniego filmu M. Nighta Shyamalana, twórcy „Szóstego zmysłu”, „Osady” i „Znaków”; specjalisty od śmiałych fabularnych konceptów i zaskakujących zwrotów akcji. Jesteście ciekawi, jakie niespodzianki czekają w „Old”?

Lamb

Para islandzkich farmerów zostaje pobłogosławiona dzieckiem – nie jest to jednak ich dziecko, tylko noworodek tajemniczego pochodzenia, będący hybrydą człowieka i owcy. Film Valdimara Jóhannssona również jest hybrydą: połączeniem rodzinnego dramatu z horrorem. Całość, zarazem melancholijna i budząca grozę, nakręcona jest w manierze charakterystycznej dla slow cinema, z długimi ujęciami komplementującymi północy krajobraz. Współautorem scenariusza „Lamb” jest Sjón, poeta, który pisywał teksty piosenek dla Björk.

Dom nocny

Beth opłakuje męża, który popełni samobójstwo, nie mając ku temu wyraźnego powodu. Z czasem depresja zaczyna ustępować miejsca przerażeniu: bohaterka stopniowo odkrywa mroczną prawdę na temat życia – i śmierci – swojego ukochanego. Czyżby mieszkała pod jednym dachem z człowiekiem, który był kimś innym, niż myślała? „Dom nocny” umiejętnie splata opowieść o żałobie z wątkami rodem z horroru. Film w znacznej mierze zawdzięcza swoją emocjonalną siłę odtwórczyni głównej roli – Rebece Hall.

Czarownica. Bajka ludowa z Nowej Anglii

Debiut Roberta Eggersa jest – tuż obok „Dziedzictwa. Hereditary” Ariego Astera oraz „Uciekaj!” Jordana Peele’a – sztandarowym tytułem nowej fali amerykańskiego horroru. Nurt ten cechuje ambicja, chęć uszlachetnienia pulpowej konwencji. „Czarownica”, opowiadającą o XVII-wiecznym purytanach skonfrontowanych z niewytłumaczalnym zdarzeniami, staje się historią rozpadu rodziny i eskalacji religijnej paranoi. Czy straszliwe wizje, które nawiedzają bohaterów, są prawdziwe? Ważne, że oni w nie wierzą.

Ostatni sakrament

Różne mogą być inspiracje dla horroru – pradawne mity, miejskie legendy, inne opowieści grozy. A także rzeczywiste incydenty. „Sakrament” nawiązuje do makabrycznych wydarzeń, do jakich doszło w 1978 roku w osadzie Jonestown na terenie Gujany, gdzie siedzibę miała sekta Jima Jonesa. W filmie grupa reporterów wyrusza do położonej z dala od cywilizacji komuny – jak się okazuje, jest to podróż do najczarniejszego jądra ciemności. „Ostatni sakrament” zrealizowano w quasi-dokumentalnej formule à la „Blair Witch Project”, co nadaje całości dodatkowy pozór realizmu.

Kobieta w czerni

Młody, lecz już tragicznie doświadczony bohater. Spowita mgłą prowincja i ponure domostwo. Złośliwy duch, które nęka okolicę. „Kobieta w czerni” to staroświecki gotycki horror, oferujący dawkę stylowego mroku wszystkim amatorom tego typu atrakcji. Co ciekawe, film został wyprodukowany przez zasłużoną dla gatunku brytyjską wytwórnię Hammer. W głównej roli oglądamy Daniela Radcliffe’a.