Noc sylwestrowa pełna jest muzyki i to w każdym wydaniu. Zabieramy 31 grudnia wszystkich na maraton muzyczny, w którym usłyszeć można będzie przeróżne klimaty: od tenorów operowych aż po wyuzdany punk. Nie zabraknie największych hitów, a także wzruszeń oraz dramatów związanych z historiami wielu z nich. Co oglądać w CANAL+ DOKUMENT i serwisie CANAL+ online?
Jean Alexander Ntivyihabwa zaprasza na niezwykłą opowieść o pewnym tercecie. W tym roku minęły 32 lata od chwili, gdy Luciano Pavarotti, Placido Domingo i Jose Carreras wznieśli się na wyżyny możliwości i dali historyczny koncert w Termach Karakalli w Rzymie. Na jednej scenie wystąpili wówczas po raz pierwszy, a śpiew operowy trafiła wreszcie do szerszego grona odbiorców.
Stała się częścią popkultury, a nazwiska każdego z jegomościów kojarzą wszyscy, którym muzyka jest bliska sercu. Dokument pokazuje kulisy pamiętnego występu, jak również przedstawia późniejsze losy artystów.
ABBA jest zespołem, którego historia wielokrotnie została już uchwycona okiem dokumentalistów. Powrót po 40 latach na scenę zespołu, który sprzedał ponad 300 milionów płyt odbił się szerokim echem w zeszłym roku. Teraz jednak przychodzi pora na premierę telewizyjną 60-minutowego filmu w reżyserii Verity Newman, który o zespole opowiada... ale od innej strony.
Znana jest historia o tym, jak Madonna, tworząc album „Confessions on a Dance Floor”, poprosiła Benny’ego Anderssona i Bjoerna Ulvaeusa o zgodę na użycie sample’a z utworu „Gimme Gimme Gimme” w utworze „Hung Up”. To był dopiero drugi przypadek w historii, gdy ABBA pozwoliła na wykorzystanie własnych materiałów w cudzym utworze. Newman ukazuje spojrzenie na historię powstania najciekawszych coverów zespołu ABBA, które aranżowali i wykonywali także inni najbardziej znani artyści na świecie, jak choćby Cher, Sinead O’Connor, Carla Bruni czy zespół Portishead.
(oglądaj także w CANAL+ online)
Motyw główny z „Take On Me” zna cały świat. Twórcy również takich hitów, jak „Lifelines” czy też „Forever Not Yours” pokazali, że Norwegia może pochwalić się muzyką, która podbija serca. Morten Harket (główny wokal), Magne Furuholmen (instrumenty klawiszowe, gitarzysta, wokal wspierający) i Paul Waaktaar-Savoy (wokal wspierający) to trzech ludzi, dla których własny kraj okazał się za mały.
Przebili się, pokazali, że można. Definiowali synth-pop i brzmienie nowej fali, przebili się z pomysłowym podejściem, na które jeszcze w latach 80. XX wieku patrzono z dystansem. Dość powiedzieć, że widownia w liczbie 198 tysięcy na koncercie A-ha podczas festiwalu Rock in Rio jest rekordem wpisanym w Księdze Rekordów Guinnessa.
Czy słyszał ktoś o Sparks? Jeżeli nie – usłyszy teraz. To zespół zasłużony i podziwiany, ale wciąż mało znany, a przynajmniej niedostatecznie doceniany. Edgar Wright, twórca „Baby Driver” zadbał o to, aby pamięć o Ronie i Russellu Maelach nie przepadła bezpowrotnie. Sam przedstawia ich zdawkowo, ale konkretnie: „50 lat. 25 albumów. 345 utworów. Geniusz, który nie ma granic”.
W jego dokumencie można usłyszeć wypowiedzi Flea (z zespołu Red Hot Chili Peppers), Steve’a Jonesa z Sex Pistols, Vince’a Clarke’a i Andy’ego Bella z Erasure, "Weird Ala" Yankovicia, czy też Nicka Rhodesa oraz Johna Taylora z Duran Duran. W serwisie Rotten Tomatoes dzieło Wrighta osiągnęła fantastyczny pułap aż 96 proc. pozytywnych recenzji.
Wprowadzona w 2007 roku do Rock and Roll Hall of Fame Smith może wprost sama o sobie powiedzieć – nagrałam hit, którego nie chciał na swoim albumie Bruce Springsteen.Kiedy w 2011 roku coverowała „Until The End of The World” zespołu U2 na potrzeby albumu z coverami na 20. rocznicę wydania „Achtung Baby”, już wstępowała do grona dwunastu artystów jako wysłużona i uznana wokalistka, poetka i „uosobienie kontrkultury”. Już wtedy była legendą.
Mowa o Patti Smith, która jest artystką nieokrzesaną. Anne Cutaia oraz Sophie Peyrard przyglądają się drodze muzycznej rebeliantki lat 70. oraz 80. XX wieku. To okazja do przeżycia wejścia w Nowy Rok z twórczynią albumu „Horses” oraz późniejszego hitu „Because The Night”.