Walka o odbudowę zaufania. Polska potrzebuje więcej niż selekcjonera

NAJWAŻNIEJSZY REPREZENTANT

Selekcjoner reprezentacji Polski nie tylko powołuje i wybiera zawodników, ustala taktykę na mecz oraz buduje swój sztab szkoleniowo-medyczny. Selekcjoner jest jednym z najważniejszych reprezentantów Polskiego Związku Piłki Nożnej i środowiska trenerów, jest głosem drużyny narodowej i swojego sztabu, w końcu ambasadorem naszego futbolu na arenie międzynarodowej. Jego słowa i czyny mają więc ogromne znaczenie. Natomiast kończący pracę selekcjoner Czesław Michniewicz albo nie rozumiał rangi i odpowiedzialności związanej z powierzoną mu funkcją, albo to lekceważył i postanowił po prostu być sobą. A nie od dziś wiadomo, że skandale, konflikty i inne sensacje trenera Michniewicza nie omijają.

Patrząc jedynie przez pryzmat mundialu i najważniejszych tylko spraw, które pojawiły się w tym okresie, na plan pierwszy wysuwa się afera premiowa, w tym:

- brak poinformowania prezesa PZPN o sprawie,

- dzielenie wirtualnych pieniędzy podczas trwania turnieju,

- zbieranie numerów kont bankowych od zawodników.

Do tego dochodzi:

- szukanie kozła ofiarnego w osobie team managera reprezentacji Jakuba Kwiatkowskiego, który na zarządzie PZPN potwierdził zarzuty pojawiające się w mediach wobec selekcjonera,

- zaprzeczanie na wizji o istnieniu klauzuli kontraktowej, która faktycznie istniała w umowie, co potwierdził swoim komunikatem PZPN.

- blokowanie dziennikarzy na Twitterze.

OSŁABIONY WIZERUNEK

To w zupełności wystarczy, żeby stracić wiarygodność jako selekcjoner. A bez niej trudno mówić o jakiejkolwiek możliwości dalszego prowadzenia kadry. Dodajmy, że gdyby prezes PZPN nie rozstał się z trenerem Michniewiczem, oznaczałoby to w moim odczuciu, że godzi się na takie zachowanie, a to z kolei poddawałoby pod wątpliwość kompetencje Kuleszy do bycia prezesem PZPN. Już samo zatrudnienie trenera Michniewicza odbiło się na wizerunku PZPN mocnym rykoszetem. Rozstanie w klimacie skandalu również osłabia wizerunek związku. Pytanie, czy nie można było tego przewidzieć, pozostawiam bez zbędnego komentarza.

POMOC Z ZAGRANICY

Teraz przed prezesem Cezarym Kuleszą i PZPN walka o odbudowę zaufania. Moim zdaniem to czas, w którym trzeba poszukać pomocy u trenera z zagranicy. Dodajmy trenera zagranicznego na miarę Leo Beenhakkera, a nie Paulo Sousy. Tu przypomina mi się, jak pewnego razu Holender w roli selekcjonera naszej reprezentacji wygłosił wykład w Szkole Trenerów PZPN i poprowadził zajęcia na boisku AWF. Kiedy jednak zobaczył, gdzie muszą pracować polscy trenerzy, powiedział:

[…] Na taką nawierzchnię nie wyprowadziłbym nawet swojego psa w obawie, że zwichnie łapę. Ronaldinho z Zidane'em nie podaliby tam celnie na dziesięć metrów. Więc o czym my, do cholery, mówimy? Robicie plany, snujecie nadzieje, a na koniec... chcecie szkolić młodzież w takich warunkach?! […]”

Po tamtej wypowiedzi Leo Beenhaker narobił sobie więcej wrogów niż przyjaciół, bo wielu nie spodobała się brutalna prawda wypowiedziana w twarz. Ale właśnie tego niestety potrzebuje nasza piłka. Z tą różnicą, że musimy popatrzeć na siebie z pokorą, dać się poprowadzić inną drogą, a wnioski nowego selekcjonera przekuwać w konkretne działania.

DROGOWSKAZ DLA POLSKICH TRENERÓW

Potrzebujemy bezwzględnie selekcjonera, który pełniłby również funkcję dyrektora technicznego PZPN, dzięki czemu mógłby nie tylko zarządzać pracą i reprezentacji, ale również przyjrzałby się strukturze i organizacji szkolenia w Polsce, a poprzez swój autorytet byłby dla naszych trenerów drogowskazem w sprawach szkoleniowych. Kogoś, kto budowałby naszą piłkę nie tylko na „tu i teraz”, ale również „na przyszłość”. Warunek jest jeden. Kogoś takiego PZPN musi obdarzyć jednak nie tylko odpowiedzialnością, ale przede wszystkim wielkim zaufaniem.

W tym miejscu przychodzą mi do głowy dwie kandydatury, choć trenerów o dużym nazwisku i doświadczeniu na pewno nie brakuje. Zacząłbym jednak od nawiązania kontaktu z Marcelo Bielsą i Roberto Martinezem. Oczywiście w tym miejscu niejednemu zaświeci się lampka pt. koszty kontraktu. To dodajmy, że w przyszłym roku PZPN planuje historyczny budżet, a tacy kandydaci mogą przyciągnąć też nowych sponsorów, rzucić zupełnie inne światło na rozwój najpopularniejszej dyscypliny w Polsce. Nie wydaje mi się zatem, żeby kwestie finansowe były największym zmartwieniem Związku.

autor: Filip Surma [CANAL+]

Przeczytaj także

Mowa trawa na podsłuchu. Pierwszy taki piłkarski serial na świecie

Dawid Szulczek, trener Warty Poznań, stwierdził w programie Liga+Extra, że w futbolu przyszłości podsłuchiwanie piłkarzy będzie normalnością. Serial “Piłkarze na podsłuchu” pozwala poczuć boiskową komunikację lepiej niż kiedykolwiek wcześniej.

15 November 2022

Aktualności, CANAL+ Original, Filmy o sporcie, Piłka nożna, Sport

Ekstraklasowe ślady na mundialu. Przewodnik dla fanów polskiej ligi

Mistrzostwa świata i Ekstraklasa to tylko teoretycznie zupełnie inne galaktyki. W rzeczywistości jedne i drugie rozgrywki mają punkty wspólne.

21 November 2022

Aktualności, Piłka nożna, Sport