Już przeczytane? Pora na film!
Oglądasz polskich artystów czy zagraniczne gwiazdy? A może wolisz kino spoza głównego nurtu, festiwalowe odkrycia lub inne produkcje na konkretny temat? Mamy to wszystko w ofercie CANAL+!
Choć jako dziecko reżyser uciekł z krakowskiego getta i udało mu się przetrwać, co bez wątpienia pozwoliło mu emocjonalnie zbliżyć się do głównego bohatera, film “Pianista” nie miał być i nie jest dziełem autobiograficznym. Jeden z najlepszych filmów Romana Polańskiego powstał w oparciu o pamiętnik wybitnego polskiego pianisty żydowskiego pochodzenia, Władysława Szpilmana. To przez pryzmat jego osobistej historii śledzimy horror wojny i realia życia w okupowanej Polsce. Twórcom zależało na tym, by historię muzyka oddać dość wiernie, ukazać dojmującą samotność pozbawionego godności człowieka wrzuconego w wojenny koszmar, który nie traci nadziei na lepsze jutro i ze wszystkich sił stara się przetrwać, lecz produkcja stała się również jednym z najbardziej dramatycznych, wstrząsających świadectw Holocaustu. Bez wątpienia jest to także jeden z najlepszych filmów z Adrienem Brody’m, którego kreacja porusza do głębi. Sprawdź, gdzie obejrzeć film “Pianista”, poznaj jego twórców i ciekawostki dotyczące produkcji oraz przeczytaj recenzję.
Film “Pianista” przedstawia przejmującą biografię Władysława Szpilmana, Polaka żydowskiego pochodzenia, zrealizowaną w oparciu o pamiętnik wybitnego pianisty i kompozytora koncertującego w Polskim Radiu. Wybuch II wojny światowej brutalnie przerywa jego karierę i zmienia codzienność artysty w walkę o przetrwanie. Utraciwszy pracę, dom, rodzinę, dach nad głową, godność, dzięki pomocy znajomych i nieznajomych unika deportacji do obozu, lecz jego los stanowi tragiczne pasmo nieustannego strachu, głodu i samotności. Jako artysta traci wszystko, poza muzyką, która staje się jego schronieniem i ostatnią więzią z człowieczeństwem. Produkcja Romana Polańskiego nie tylko ukazuje dramatyczne realia Holocaustu, ale też opowiada o cichym heroizmie przetrwania w świecie, w którym zło przybiera systemowy, bezlitosny wymiar...
Oglądasz polskich artystów czy zagraniczne gwiazdy? A może wolisz kino spoza głównego nurtu, festiwalowe odkrycia lub inne produkcje na konkretny temat? Mamy to wszystko w ofercie CANAL+!
Dzieło Polańskiego jest wybitne pod wieloma względami. Co wybija się na pierwszy plan?
Z jednej strony mamy do czynienia z biografią Szpilmana, to o nim jest ten film, to jego historię śledzimy przez niemal 2,5 godziny, z drugiej strony zaś mamy przed sobą film o jednostkach w znacznie szerszym kontekście, poczynając od drobnych gestów pomocy czy odwrotnie – przemocy aż po niebywały heroizm zwyczajnych ludzi czy odwrotnie - niewyobrażalny brak litości. Film “Pianista” ukazuje grozę wojny przez pryzmat zwykłego człowieka - od narastających prześladowań społeczności żydowskiej żyjącej w okupowanej stolicy aż po narodziny najgorszych instynktów, jakie wyzwala w ludziach wojna. To niewątpliwie okoliczności, w których trudno zachować człowieczeństwo, niemniej wykreowanemu przez Brody’ego bohaterowi się to udaje.
Bez wątpienia to kreacja wybitna. Aktorowi udało się ukazać niezwykłą wrażliwość muzyka (w tym realistycznie oddać umiejętność gry na fortepianie), ale również fizyczne i psychiczne cierpienie jednostki - towarzyszące jej na co dzień bezsilność, niepewność, ciągłe poczucie zagrożenia, strach, głód, zimno, troskę o rodzinę, samotność, izolację.
Trwa, choć dojmująca samotność, prowadzi go na granicę obłędu. Emocjonalnym gwoździem do trumny jest chyba ten fortepian w kolejnym mieszkaniu-kryjówce, w którym musi chodzić na palcach, by nie zostać odkrytym... Ekranowa metamorfoza – i fizyczna, i duchowa – Brody’ego - od szanowanego, lubianego artysty po głodującego kloszarda w ruinach miasta porusza do żywego.
Jednak mamy tu do czynienia z postacią, w której - choć odebrano jej wszystko – nie zabito nadziei. To ona pozwala mu przetrwać. Szpilman wciąż wierzy, że to wszystko - niczym zły sen - zaraz się skończy, choć początek końca nazistów znacznie się przeciąga. To właśnie nadzieja wybija się na pierwszy plan przez cały film, zaskakując, ale przy tym i łagodząc odrobinę wszechobecny horror, który staje się udziałem głównego bohatera.
W filmie “Pianista” stolica nie jest jedynie tłem wydarzeń. Staje się pełnoprawnym bohaterem filmu. Z niezwykłą dbałością o detale odtworzono zarówno ulice getta, jak i ruiny miasta po Powstaniu Warszawskim, ale również wnętrza mieszkań. Scenografia jest wstrząsająco realistyczna. Brudne podwórka, zrujnowane kamienice i opustoszałe ulice sprawiają, że świat przedstawiony w filmie jest wręcz namacalny. Kamera konsekwentnie śledzi przemiany miasta – od przedwojennego życia, przez koszmar okupacji, aż po katastrofalne zniszczenia, które zostawiła po sobie wojna. Ta wizualna warstwa filmu buduje nie tylko atmosferę grozy i beznadziei, ale też przywołuje zbiorową pamięć o tragedii Warszawy, czyniąc z niej niemal osobny podmiot narracji.
W produkcji nawet w epizodycznych rolach zobaczysz najlepszych polskich aktorów, m.in. Katarzynę Figurę, Cezarego Kosińskiego, Maję Ostaszewską, Marian Dziędziela, Zbigniewa Zamachowskiego, Borysa Szyca, Zofię Czerwińską, Krzysztofa Pieczyńskiego, Andrzeja Blumenfelda, Andrzeja Zielińskiego, Tomasza Tyndyka, Pawła Burczyka, Joannę Brodzik, Lecha Mackiewicza, Rafała Mohra, Norberta Rakowskiego, Michała Żebrowskiego oraz Pawła Małaszyńskiego. Polański umiejętnie wykorzystuje ich potencjał, co sprawia, że nawet najmniejsze role zyskują w filmie emocjonalną wagę i uzupełniają główną narrację o losach Władysława Szpilmana.
Film “Pianista” nie jest kinem wojennym sensu stricte, produkcja nie epatuje brutalnością. Dramat wojny ukazany jest z perspektywy jednostki - w centrum całej historii znajduje się człowiek, co sprawia, że jego przekaz jest bardziej osobisty i uniwersalny. Przeżycie Szpilmana to historia nie tylko o przetrwaniu, ale i o nadziei wbrew wszystkiemu. To pełne powściągliwości i nasycone humanizmem podejście, emocjonalna prawda i artystyczny kunszt zapewniło “Pianiście” status jednego z najważniejszych filmów o Holocauście w historii kina.
Cały film "Pianista" możesz obejrzeć w serwisie streamingowym CANAL+
Gatunek: dramat
Czas trwania: 2 godz. 22 min.
Produkcja: Polska, Wielka Brytania, Francja 2002
Reżyseria: Roman Polański (“Wenus w futrze”, “Nóż w wodzie”, “The Palace”, “Rzeź”, ”Autor widmo", ”Oficer i szpieg", “Dziecko Rosemary”)
Scenariusz: Ronald Harwood (“Motyl i skafander”, “Kwartet”, “Australia”, “Miłość w czasach zarazy”, “Julia”, “Oliver Twist”, “Garderobiany”)
Obsada: Adrien Brody (“Odwet”, “Szczęśliwiec”, “Poprzednie życie”, “O północy w Paryżu”, “Manodrome”, “Cienie rewolucji”, “The Brutalist”, “Cadillac Records”, “Patrz, jak kręcą”, “King Kong”, “Kurier Francuski z Liberty, Kansas Evening Sun”), Thomas Kretschmann (“Next”, “Avengers: Czas Ultrona”, “King Kong”, “Wanted - Ścigani”, “Putin”, “Pierwsza klasa”, “American Star”, “Gran Turismo”, ”Indiana Jones i artefakt przeznaczenia”, “Infinity Pool”, “Dżungla”), Frank Finlay (“Otello", ”Casanova", “Powrót żołnierza”, “Trzej muszkieterowie”), Emilia Fox (“Dorian Gray”, ”Duma i uprzedzenie"), Ed Stoppard (“Młodość”, “Judy”, “Niania i wielkie bum”, “Golda”), Cezary Kosiński (“Pieniądze to nie wszystko”, “Wałęsa. Człowiek z nadziei”, “Klangor”, “Kruk”), Michał Żebrowski (“Kochankowie Roku Tygrysa”, “Sęp”, “Pan Tadeusz”, “Facet (nie)potrzebny od zaraz”), Maureen Lipman (“Edukacja Rity”, ""Plebs), Julia Rayner (“Wojna i pokój”, “Topsy-Turvy”), Jessica Kate Mayer (“Pani Harris”, “Zmartwychwstanie potępionych”), Marian Dziędziel (“Dom zły”, “Fanatyk”, “Wesele”, “Kret”, “Zero”, “Moje córki krowy”, “Wymyk”, “Miasto z morza”)
Zdjęcia: Paweł Edelman (“Lee. Na własne oczy”, “The Palace”, “Sekretny gabinet”, “Oficer i szpieg”, “Ukryta gra”, “Powidoki”, “Kamienie na szaniec”, “Wenus w futrze”, “Pokłosie”, “Wałęsa. Człowiek z nadziei”, “Rzeź”, “Autor widmo”, "Tatarak”, “Katyń”, “Zakochany Nowy Jork”, “Ray”, “Zemsta”, “Reich”)
Muzyka: Wojciech Kilar (“Pan Tadeusz”, “Ziemia obiecana”, “Życie jako śmiertelna choroba przenoszona drogą płciową”, “Zemsta”, “Dziewiąte wrota”, “Cwał”, “Portret damy”, “Dracula”)
Produkcja ma na swoim koncie liczne nagrody i nominacje, m.in.:
Zdjęcia kręcono od lutego 2001 r. w Niemczech do czerwca 2001 r. w Polsce, m.in. w Warszawie – na ul. Stalowej, Ząbkowskiej, Instalatorów, Koziej, Krakowskim Przedmieściu, w zakładach Norblina i hotelu Saskim.
Film miał swą premierę w Cannes 24 maja 2002 r. Oficjalna premiera przypadła na 5 września 2002 r. Odbyła się w warszawskiej Filharmonii Narodowej.
By wiarygodnie wypaść w scenach gry na fortepianie i oddać płynność ruchów, aktor ćwiczył po kilka godzin dziennie. Część utworów Chopina zagrał jednak profesjonalny, wybitny, polski pianista, Janusz Olejniczak (zmarł w ub.r.).
Cały film "Pianista" możesz obejrzeć w serwisie streamingowym CANAL+
Najlepsze filmy o muzykach [TOP]
Najgłośniejsze filmy o Holocauście
Twój komentarz pozostanie anonimowy i tylko do wiadomości Redakcji CANAL+ Blog. Komentując akceptujesz regulamin.