Film “Maria Skłodowska-Curie” – gdzie obejrzeć wciągającą biografię wybitnej polskiej naukowczyni? 

Karolina Gruszka w roli głównej zachwyca niebywałym połączeniem subtelności i siły. Ten kobiecy punkt widzenia, w dodatku w kobiecym wykonaniu, sprawia, że produkcja nie stanowi jedynie prostej biografii edukującej o dokonaniach słynnej noblistki. Zamiast tego przede wszystkim wywołuje emocje, porusza i inspiruje zarazem. Przeczytaj recenzję, sprawdź, gdzie obejrzeć film “Maria Skłodowska-Curie” oraz dowiedz się więcej o twórcach i samej produkcji.  

“Maria Skłodowska-Curie” - o czym jest film? 

Film “Maria Skłodowska-Curie” to wciągający portret kobiety nietuzinkowej, wybitnej naukowczyni, a przy tym szczęśliwej żony i matki, której udaje się z powodzeniem i przy wsparciu bliskich godzić obowiązki rodzinne z karierą. Produkcja koncentruje się na latach 1903-1911, niebywale trudnym okresie w życiu Marii. Po śmierci męża ze zdwojonym wysiłkiem zmuszona jest udowadniać swoje dokonania w świecie, w którym inteligencja uznawana jest za domenę mężczyzn. Podczas gdy jej zaszczyty nie w głowie, najważniejsza jest dla niej metodyczna praca, której efekty mogą pomóc w leczeniu nowotworów...     

Recenzja 

Plusów tej produkcji jest wiele, począwszy od oryginalnej, poetyckiej, stylizowanej czołówki filmu, poprzez zdjęcia i w dużej mierze polską, znakomitą obsadę (w rolach drugo- i trzecioplanowych zobaczysz min. Daniela Olbrychskiego, Izabelę Kunę, Jana Frycza, Piotra Głowackiego) aż po zjawiskową odtwórczynię roli głównej. Na czym skoncentrowała się francuska reżyserka i w czym tkwi siła Karoliny Gruszki?  

Kim była Maria Skłodowska-Curie? 

Maria przyszła na świat w 1867 r. w Warszawie (ówczesne Królestwo Polskie). Jej życie nie było usłane różami. Gdy była dzieckiem, zmarła jedna z jej sióstr, a wkrótce również matka, co u dziewczynki wywołało depresję. Pożegnała się wówczas również z wiarą. Pod wpływem pozytywistycznej nauczycielki wraz z siostrą Bronisławą zaczęła się kształcić, wstępując na Uniwersytet Latający. Nauka stała się ich pasją i obiecały sobie wówczas wzajemne wsparcie na rzecz kontynuowania studiów. W międzyczasie Maria przeżywała utraconą miłość i niedoszłe z powodu mezaliansu małżeństwo. Ponieważ w kraju było to zakazane, za siostrą wyjechała do Paryża studiować matematykę i fizykę na Sorbonie. Tam poznała swojego ukochanego męża, Pierre’a Curie, z którym wspólnie prowadzili badania, które doprowadziły ich do odkrycia polonu i radu. W międzyczasie Maria urodziła drugą córkę, która zmarła po porodzie. W 1903 r. małżonkowie otrzymali Nagrodę Nobla z fizyki, zaś rok później Maria urodziła ich trzecią córkę.

Udane życie rodzinne przerwał śmiertelny wypadek drogowy, w którym zginął Pierre. Po jego śmierci Maria rzuciła się w wir pracy. W 1906 r. jako pierwsza kobieta-profesor objęła katedrę fizyki na Sorbonie. Francuska Akademia Nauk mimo wybitnych osiągnięć odrzuciła jej kandydaturę ze względu na płeć. W międzyczasie wdała się również w romans z żonatym fizykiem, Paulem Langevin. Prasa nie dawała jej żyć. W 1911 r. jako pierwszy człowiek otrzymała drugą Nagrodę Nobla, tym razem samodzielną, z chemii (jako pierwsza kobieta). Dzielnie walczyła nad utworzeniem Instytutu Radowego we Francji, co finalnie jej się udało. Po długim czasie podupadania na zdrowiu, zmarła w 1934 r., cierpiąc na niedokrwistość i chorobę popromienną.  

Na czym skoncentrowała się francuska reżyserka? 

Teoretycznie najważniejsze fakty z życia słynnej noblistki kojarzy każdy z nas. Niewiele jednak wiemy o jej życiu prywatnym oraz osobistych przeżyciach związanych z jej zmaganiami w walce o miejsce w świecie zdominowanym przez mężczyzn - w trakcie i po śmieci męża. O tym właśnie jest film “Maria Skłodowska-Curie”.  

Choć osobiście uważam, że produkcję śmiało można było wydłużyć i opowiedzieć całą historię jej fascynującego życia, kompletnie nie rozumiem malkontentów. Struktura filmu biograficznego rządzi się swoimi prawami i nie ma tu miejsca na rocket science. Mnie film wciągnął, bo i samo życie polskiej naukowczyni było szalenie burzliwe i barwne zarazem. Zbędne byłoby nadmierne dramatyzowanie tej historii, wszak sama w sobie jest już wystarczająco dramatyczna. Edukacja wbrew zakazom, przymusowa emigracja, żmudne badania naukowe, szczęśliwy związek i życie rodzinne, które z sukcesem małżeństwo godziło z karierą, tragiczna śmierć męża i walka Marii o swoją pozycję w mizoginistycznym świecie akademików, dwie Nagrody Nobla, znajomość z Albertem Einsteinem, samotne macierzyństwo i rozpacz wdowy, wreszcie romans z żonatym mężczyzną i prasowa nagonka pomijająca niebywałe osiągnięcia naukowe kobiety... Czy to mało? Mnie wystarczy, i to z nawiązką.  

Utalentowana Polka w roli głównej 

Niezmiernie cieszę się, że to Karolinie Gruszce szansę dała francuska reżyserka. Taki mały, patriotyczny gest, który dodatkowo podkreśla narodowość wybitnej naukowczyni. Wierzę w każdą jej cechę charakteru i emocję - od skromności, pracowitości aż po ambicję i otwarty umysł, od tęsknoty za zmarłym mężem i współpracownikiem zarazem aż po frustrację związaną z koniecznością udowadniania swojego talentu i naukowych dokonań. Karolina jest krucha, subtelna, lecz zarazem niezwykle waleczna i twarda. Posągowa, majestatyczna, zamknięta, a przy tym niezwykle kobieca, ludzka. Idealnie oddaje nietuzinkowość głównej bohaterki. Nawet jej sposób chodzenia i drobne gesty perfekcyjnie wpisują się w moje wyobrażenie polskiej noblistki. No i drobiazg, lecz nie wiem komu byłoby bardziej do twarzy w tych zabudowanych, ciemnych sukniach ze stójkami, że tak niefeministycznie zauważę, ale Karolina Gruszka naprawdę wygląda zjawiskowo w każdej scenie tego filmu.    

Porównując produkcję do innych biografii wybitnych Polek... 

Naturalnym skojarzeniem, które od razu nasuwa mi się na myśl, jest historia Simony Kossak z ub.r. w reżyserii Adriana Panka, z Sandrą Drzymalską w roli głównej (więcej o filmie przeczytasz tutaj). Film “Maria Skłodowska-Curie” bardzo przypomina tę produkcję - zarówno pod względem walki o siebie i swoje marzenia w “męskim” świecie mimo oczywistych dokonań naukowych, jak i burzliwego życia prywatnego, które opinię publiczną interesowało w głównej mierze. Pozwalając zgłębić wewnętrze zmagania bohaterek, moje feministyczne ja obydwa portrety w pełni zadowalają.   

Film różni się natomiast od późniejszego (2019 r.), znanego filmowego portretu Marii - “Skłodowska” z Rosamund Pike w roli głównej. Ten, wizualnie szalenie efektowny, obejmuje bowiem całe życie głównej bohaterki wraz z konsekwencjami jej odkryć naukowych. Film Marie Noëlle natomiast lepiej wpisuje się w konwencję kostiumowego dramatu skupiającego się na niedługim, acz niezwykle burzliwym okresie z życia Marii, ukazującego kobiecy punkt widzenia. I jeden, i drugi bez wątpienia ma swoje mocne strony i zasługuje na uwagę.    

Podsumowując... 

Mnie film “Maria Skłodowska-Curie” bardzo się podoba, właśnie dlatego, że zamiast jedynie stawiać pomnik, odziera z “marmuru” główną bohaterkę, ukazując ją jako postać wielowymiarową, człowieka, kobietę z krwi i kości, genialną, lecz równocześnie zmęczoną, samotną, rozdartą między pasją a bólem. To nie jest prosta biografia do szkolnego zeszytu, lecz szalenie emocjonalna podróż przez życie kobiety, która musiała być silna, choć miała pełne prawo do tego, by się rozsypać...  

Gdzie obejrzeć film „Maria Skłodowska-Curie”?

Oglądaj w serwisie streamingowym CANAL+: “Maria Skłodowska-Curie” 

Obsada i twórcy

Gatunek: film biograficzny, dramat 

Produkcja: Belgia, Francja, Niemcy, Polska 2016 

Czas trwania: 1 godz. 36 min. 

Scenariusz: Marie Noëlle, Andrea Stoll (“Familienfest”, “Moje serce w Chile”) 

Reżyseria: Marie Noëlle (“Ludwik II”, “Żona anarchisty”) 

Obsada:  

• Karolina Gruszka (“Wyrwa", “Moscow Noir”, “Święto ognia”, “Pani z przedszkola”, “Żywie Biełaruś!”, “Miasto”, “Francuski numer”) 

• Arieh Worthalter (“Dzień Bastylii”, “Łowy”, “Wielorybnik”, “Sprawa Goldmana”, “Nic do stracenia”, “Girl”) 

• Izabela Kuna (“Teściowie”, “Krew z krwi”, “Prosta sprawa”, “Lejdis”, “Galerianki”, “Lincz”, “33 sceny z życia”, “Wołyń”, “All Inclusive”, “Lincz”, “Masz ci los!”) 

• Charles Berling (“Flo”, “Maskarada”, “Trzy dni i jedno życie”) 

• Malik Zidi (“Tlen”, “Utracona miłość”, “Kiedy nadchodzi jesień”, “Pożeracz dusz”) 

• André Wilms (“Europa Europa”, “Człowiek z Hawru”, “Komisarz Maigret”, “Seks, miłość i terapia”) 

• Daniel Olbrychski (“Ziemia obiecana", “SALT”, “Popioły”, “Wesele”, “Panny z wilka”, “Potop”, “Pan Wołodyjowski”, “Ogniem i mieczem”) 

• Marie Denardaud (“Oddychaj”, “Czarne motyle”, “Adoptowani”, “Genialna Morgane”, “Skazana”) 

• Samuel Finzi (“Jedno życie", “Betonowe złoto”, “Tata do pary”, “The Black Sea”, “Helgoland 513”, “Królewska gra”) 

Zdjęcia: Michał Englert (“Światłoczuła”, “All Inclusive”, “Kobieta z...”, “Infinite Storm”, “Teściowie”, “Śniegu już nigdy nie będzie”, “Córka Boga”, “Ślepnąc od świateł”, “Twarz”, “Body/Ciało”, “W imię...”, “Nieulotne”, “Sponsoring”) 

Muzyka: Bruno Coulais (“Sygnalistka”, “Letni mróz”, “Wendell i Wild”, “Komisarz Maigret”, “Osaczeni”, “Sekret wilczej gromady”, “W krainie Malawów”, “Królestwo”, “Dziennik panny służącej”) 

Nagrody 

Produkcja ma na swoim koncie takie wyróżnienia jak: 

• Orzeł za kostiumy oraz nominacje do tegoż za zdjęcia, muzykę i kreację Karoliny Gruszki 

• Złota Żaba (EnergaCamerimage) - nominacja - Michał Englert 

• Nagroda Stowarzyszenia Autorów Zdjęć Filmowych (PSC) - nominacja - Michał Englert 

• Bavarian Film Award – nagroda za reżyserię oraz za scenografię 

• Art Cinema Award (Hamburg Film Festival) - nominacja w kategorii “najlepszy film fabularny” 

• German Film Award – nominacja za kostiumy, charakteryzację i ścieżkę dźwiękową 

• Golden Teeth of Camera Award (Polish Film Festival in America) - Nagroda Publiczności dla najlepszego filmu 

"Maria Skłodowska-Curie" – produkcja i ciekawostki

Film “Maria Skłodowska-Curie” powstawał w wielu lokacjach polskich – Krakowie, Łebie, Łodzi, Warszawie i zagranicznych – w Paryżu, Brukseli, Berlinie i Monachium. 

Do roli Alberta Einsteina rozważano kandydaturę Roberta Więckiewicza. Ostatecznie w postać tę wcielił się Piotr Głowacki.  

Córka Marii, Irène Joliot-Curie również zdobyła Nagrodę Nobla w dziedzinie chemii. 

Jej wnuczka, francuska fizyczka, Hélène Langevin-Joliot zaś wzięła ślub z Michelem Langevin, wnukiem Paula, z którym miała romans Maria. Tym samym historia zatoczyła koło.  

Film „Maria-Skłodowska-Curie” w ofercie CANAL+ online

Oglądaj w serwisie CANAL+: “Maria Skłodowska-Curie” 

Mogą Ci się spodobać najlepsze filmy o silnych kobietach 

Mogą Cię zainteresować najlepsze filmy biograficzne 

Poznaj polskie filmy z Oscarem 

Sprawdź najlepsze filmy z Izabelą Kuną 

Sprawdź najlepsze inspirujące filmy